Αρχικό μήνυμα από
Γιώργος Ανώνυμος
Σας δίνω την λύση:
Έστω ότι η D1 διαρρέεται από I1, η D2 από I2 και η R από I:
Από κανόνα Κύρκοφ για ρεύματα: Ι=Ι1+Ι2 (1)
Αν V η τάση στα άκρα των διόδων, έχουμε:
V=R1*I1 =R2*I2 => 20*I1=30*I2 => I1=1,5*I2 (2)
Από (1) & (2): Ι=2,5*Ι2
Επίσης η πηγή τάσης μείον τη σταθερή τάση στα άκρα της (ιδανικής) διόδου μείον την πτώση τάσης στην αντίσταση ισούται με τη διαφορά δυναμικού (τάση) στα άκρα των (μη ιδανικών) διόδων, όπερ:
(50-0,7)-I*R=V => 49,3-Ι*1.000=30*Ι2 => 49,3=30*Ι2+1.500*Ι2=1.530*Ι2 => Ι2=(49,3/1.530) A=32,22 mΑ (3)
Από (2) & (3): Ι1=1,5*32,22=48,33 mA
Σχόλια:
- Οι δίοδοι όπως περιγράφονται δεν είναι ιδανικές δηλ. συμπεριφέρονται πρατικά ως πηγή σταθερής τάσης (0.7V) συνδεδεμένη σε σειρά με ωμική αντίσταση (ως μη ιδανικές).
- Το πρόβλημα όπως παρουσιάζεται παραπέμπει σε κλασσικό κύκλωμα διερέτη ρεύματος (σε καθένα από τους δύο κλάδους τους) λόγω ακριβώς της προηγούμενης παρατήρησης δηλ. της μη ιδανικότητάς του.
- Ήλπιζα ότι κάποιος θα διόρθωνε την αρχική μου λύση με το να εφαρμόσει 1ΚΩ αντί 1Ω!!!
- Κανένα ηλεκτρονικό πρόγραμμα υπολογισμού δεν μπορεί να αντικαταστάσει τον παραδοσιακό τρόπο επίλυσης καθότι κάνει κάποιες παραδοχές που δεν είναι ορατές στον χρήστη με αποτέλεσμα να εμφανίζει πλασματικά αποτελέσματα. Π.χ θε έπρεπε να ρωτήσει τον χρήστη για την εσωτερική αντίσταση της διόδου ή αν υποτεθεί πως την εισάγει αυτόματα με βάση τον τύπο της διόδου που επιλέχτηκε αυτό θα πρέπει να είναι ορατό στο ηλεκτρονικό διάγραμμα.
Καλημέρα,
Γιώργος